AVANDAD INTERIOR DESIGN 1

In the lobby , the structure is designed to create indefinite and changeable effects in the environment at any time. As we know, Onice Fantastico stone of Avant-Garde products has the ability to transmit light, so we use this element to create patterns in the environment. We know that the passage of light through an element such as rock is considered a potential, but the question we are looking at here is how to use that potential to create a different interpretation of space; In fact, instead of using luminous stone, we take advantage of its properties in space and draw the audience’s attention from the properties of the stone to the stone itself, which is the cause of its production. When we look at a luminous rock, we see two simultaneous problems: the structure of the rock and the source of light (cause), and the effect of light and color in space . Our problem is to disrupt all this time, so that the audience, with the initial vision of the disabled, which here is the effects of the light passing through the rock on the space, has an intuitive understanding of the presence of cause in the environmen.

ذهن انسان از یک تصویر ثابت، یک خاطره را در درون خود ثبت و ضبط می‌کند و اگر این تصویر قابلیت آن را داشته باشد که تصویرها و سکانس‌های مختلفی را همچون بخشی از یک فیلم، در مقابل چشمان مخاطب قرار دهد، می‌توان انتظار آن را داشت که بیننده لحظه‌های بیشتری از صحنه بازدیدشده را در ذهن خود به خاطر بسپارد. فضای لابی به عنوان نخستین فضای درونی ساختمان، نقش مهمی می‌تواند در شکل‌گیری این ذهنیت در مخاطب داشته باشد. در فضای لابی، ساختاری طراحی شده است که اثراتی نامعین و قابل تغییر در هر لحظه از زمان، در محیط ایجاد کند. همان‌طور که می‌دانیم، سنگ Onice Fantastico از محصولات آوانداد، قابلیت عبور نور را از خود داراست، در نتیجه، از این عنصر برای نقش‌آفرینی در محیط استفاده می‌کنیم. می‌دانیم که عبور نور از عنصری مانند سنگ، یک پتانسیل به حساب می‌آید، ولی مسئله‌ای که در اینجا به دنبال آن هستیم، چگونگی استفاده از این پتانسیل در ایجاد تفسیر متفاوت از فضاست؛ در واقع، به جای استفاده از سنگی نورانی، از خواص آن در فضا بهره برده و نگاه مخاطب را از خواص سنگ (به عنوان معلول)، به خود سنگ که علت تولید آن است، جلب کنیم. وقتی به سنگی نورانی خیره می‌شویم، دو مسئله همزمان را رویت می‌کنیم: کالبد سنگ و منبع نور (علت)، و اثر نور و رنگ در فضا (معلول). مسئله ما بر هم زدن این هم‌زمانی است، به گونه‌ای که مخاطب با رویت اولیه معلول که در اینجا اثرات نور عبوری از سنگ بر فضا است، درکی شهودی از حضور علت در محیط داشته باشد.